In haar nieuwe film gaat Kelly Reichardt (First Cow) voorbij aan de gebruikelijke romantisering van het kunstenaarsbestaan als een kwellende zoektocht naar het sublieme. Voor haar hoofdpersoon Lizzy is het vinden van een balans tussen passie en alledaagse verplichtingen al lastig genoeg.

Zwijgend en geconcentreerd werkt Lizzy aan haar keramiek; bescheiden van omvang, groot in expressie. Haar kunst is het tegendeel van die van Jo, de vriendin en collega van wie ze een bescheiden appartement huurt in Portland, Oregon. Jo is extraverter, populairder en nonchalanter. Al weken weken zeurt Lizzy om een nieuwe warmtepomp, zodat ze eindelijk weer eens kan douchen. En dan zijn er die talloze andere zaken die haar aandacht opeisen. Haar geestdodende werk op de kunstacademie waar haar moeder de leiding heeft, de zorg om haar naïeve vader en bipolaire broer, plus de verzorging van de door haar kat gemangelde duif.

Showing Up is een film van weinig opzienbarende conflicten, die niettemin met veel inzicht het leven typeren van een kunstenares zoals er op de wereld miljoenen rondlopen: toegewijd aan hun gave, onverschillig ten aanzien van geld en roem, en voorbestemd voor een marginale plaats in de kunstgeschiedenis. Aan het slot valt toch ook Lizzy – aandoenlijk gespeeld door Michelle Williams, in haar vijfde film voor Reichardt – een vorm van genade ten deel; subtiel, maar diep ontroerend.