Reconstructie van de geruchtmakende rechtszaak rond de Franse communist, guerrilla en crimineel Pierre Goldman in 1976.

Na een jaar te hebben meegevochten met Venezolaanse rebellen, keerde Goldman platzak terug in Parijs, waar hij met roofovervallen het hoofd boven water probeerde te houden. Hij werd opgepakt, verdween voor jaren achter de tralies, maar ging in beroep tegen de verdenking van een tweevoudige moord.

Goldman, inmiddels de lieveling van links Frankrijk – filosoof Régis Debray en actrice Simone Signoret steunden hem openlijk – ontkende hardnekkig schuld.

Rond deze zaak trekt regisseur Cédric Kahn een intense, rumoerige rechtbankfilm op, waarbij de schuldvraag al snel wordt overschaduwd door complexere thematiek als Joodse identiteit en racisme. Getuigenverklaringen blijken op vooroordelen gebaseerd en de rol van de politie is op z’n zachtst gezegd discutabel te noemen. Dat alles maakt de razende en tierende, zijn advocaten tot wanhoop drijvende Goldman nog niet tot een aangename hoofdpersoon, integendeel. Tegenover Goldmans verbale geweld stelt Kahn een onnadrukkelijke maar met vaste hand gevoerde regie, waaraan het de rechtbank zelf destijds blijkbaar ontbrak.