Documentaire over de Noorse band A-ha, die halverwege de jaren ‘80 wereldwijd doorbrak met het nummer ‘Take on Me’. Door het succes werden ze in één klap tieneridolen en dat leidde tot spanningen die tot de dag van vandaag voortduren. Een film over goede muziek en grote ambities, maar ook over gebroken vriendschappen en vergiffenis.

Het is moeilijk te geloven dat de allereerste single van A-ha, Take on me, helemaal niet aansloeg buiten hun geboorteland. Toch gaven de bandleden niet op, ze waren er heilig van overtuigd dat ze een wereldhit in handen hadden. En terecht: ‘Take on Me’ wist een paar maanden later alsnog een wereldhit te worden en haalde prijs na prijs. Een sprookje volgde, nooit eerder behaalde een Noorse band zoveel internationale successen. Toch waren de bandleden niet altijd tevreden. Ze wilden serieuze rocksterren zijn en geen tieneridolen in glossy magazines. En het was altijd meer de liefde voor muziek dan de vriendschap die de bandleden bij elkaar hield.

35 jaar later treden de mannen, inmiddels vijftigers, nog steeds op. Op de nog altijd overvolle zalen en gillende fans na, is er veel veranderd. De relatie tussen de drie bandleden is stroef. Morten Harket (zang), Magne Furuholmen (keyboard) en Pål Waktaar-Savoy (gitaar) reizen tegenwoordig elk in hun eigen zwarte limousine, verblijven los van elkaar in luxe hotels en hebben aparte kleedkamers. Alleen op het podium zijn de jeugdvrienden samen, want het is de muziek die de drie mannen verbindt.

Wat is er veranderd? A-ha The Movie laat zien wat het supersterrendom met levens doet. En geeft een inkijkje in het leven van een band die overduidelijk meer was dan een one-time hitwonder. Een film over de liefde voor muziek, grote ambities, gebroken vriendschappen en – heel misschien, zelfs vergiffenis.