Deze film is onderdeel van ons jubileumprogramma ’50 jaar Focus in 50 films’, waarvoor vrienden en bekenden van Focus de selectie mochten maken. Donnie Darko is de favoriet van Paul Lansink, coördinator vertoningen bij Focus. Op 29 juli leidt hij de film in! De film is die avond te zien op het dak.

Een zwarte komedie, een satirisch tijdsbeeld van de jaren tachtig, een coming-of-age-drama, een science-fiction-horrorverhaal, een portret van een psychiatrisch patient, in Donnie Darko is een overdaad aan ideeën en genres samengesmeed tot een zeldzaam intelligent en intrigerend geheel. Voeg daaraan toe de prachtige vertolking door Jake Gyllenhaal van de geniale maar verwarde puber Donnie Darko en er is maar één conclusie mogelijk: deze wonderbaarlijke film is not to be missed!

Maryland, Verenigde Staten, 1988. De moeilijke puber Donnie Darko wordt gekweld door de onheilspellende verschijning van een mansgroot konijn. Het beest voorspelt hem het einde van de wereld over precies 28 dagen, 5 uur, 12 minuten en 42 seconden. In een aaneenschakeling van bizarre gebeurtenissen, waaronder het neerstorten van een vliegtuigmotor op het huis van Donnie, lijkt het noodlot onvermijdelijk. Donnie is na de voorspelling niet meer dezelfde. Alles lijkt te wijzen op een vreemde ontwrichting van de tijd. Hoe redt hij zichzelf, zijn vrienden en familie?

Regisseur Richard Kelly was pas 26 jaar en nog niet eens afgestudeerd aan de Filmacademie toen hij zijn debuut maakte; toch wist hij grote namen als Drew Barrymore en Patrick Swayze te casten. De regisseur ruimde een belangrijke rol in voor de gloomy eighties muziek van Echo & The Bunnymen, The Church en Joy Division.

De keuze van Paul Lansink

‘Donnie Darko ging vlak na 9/11 in première in de VS. Ik zag de film pas in 2002 toen die vertoond werd op 35 mm in het oude Filmhuis. Ik denk zelfs dat ik de film heb gemonteerd en heb proefgedraaid. De openingsscène maakt gelijk nieuwsgierig, onder de klanken van The Killing Moon van Echo and the Bunnymen fietst een tiener, net wakker geworden op een bergweg terug naar huis. Donnie, niet begrepen door klasgenoten en familie, worstelt met zijn demonen. En dan vooral met zijn ingebeelde reuzenkonijn Frank. Frank zet Donnie aan tot een aantal misdadige acties, die vergaande gevolgen hebben, of toch niet? Vertwijfeld, verward en ontroerd verliet ik de filmzaal. Want dat is, vind ik, een van de mooie dingen van film. Dat je nog dagen met beelden / scènes in je hoofd rondloopt en denkt, wat heb ik nu eigenlijk gezien.’